Ainliú Luiche | Taobh Le Taobh | Anótáil Inlíne

V.

Stanihurst í an do mac ; ní fíor dó sin. Óir an , ní ann an fearainn atá , go haimsir : agus mar ó , agus, réir sin, í an an é, níor a í mar roinn dó, a mar roinn , agus , lár go ; agus fós ar , idir agus , , agus é , agus ann bás.

gan fios an seo ag Stanihurst, agus Éireann , as a fios a dál aige; agus measaim mór an lorg aige , mar go sin i Éireann go n-abair atá , agus nó ‘’ an féin, an mar , agus Éireann. Mar Stanihurst Éire, go Gall ar , agus an eile d’Éirinn ó sin idir Gall agus ; agus fós mar leis an is i Gall leis an uaisle , mar : — “An is ísle na Gallda, ní a féin ’ is mó .” Stanihurst , , nó do na , nó na hÉireann do na , Gall na uaisle atá , mar atá iarla , le Mac , le Néill, agus le eile ; iarla le Briain, le Mac , [agus le ]; iarla le Mac Mór; agus Iarla Riocaird le Ruairc. Ní ‘uícoint’ barúin i Gall , ag a go minic le . Is fós gur coróin na cúram agus coiméid na hÉireann ar na le ar a i Gall . Mar sin ní as le Éireann ar a féin, iad .

Measaim ar olcas an teastais Stanihurst ar , ó é, ar droinge go ; agus é na iar ndul i ar dtús dó, agus go bronn aige nó gur é, ar dó. Ní beag liom aige ar , mar ar Gall an as an tír an tan an ag na tíre . fós dá an , an í, go na droinge í. is as , go an oiread ag Stanihurst olc leis Gaill ar Éirinn agus ar , agus . An , , , is leis agus dísle leis, agus foireann eile féin na tíre ar a neart mar aon na sin. An fós , is is nós dó, léirscrios ar an leis, agus foireann féin na le neart. An trá , ní an teanga : agus is mar sin Uilliam ‘’ ar na . Níor teanga na , gur foireann na , de sin an teanga ar bun ag ó i . , is Hengist na ar na , mar gur scrios sé a hurlár iad, agus gur foireann féin ; agus iar ndíbirt go hiomlán dó, a dteanga leo. Agus an nós le Stanihurst ar ; óir ní féidir an teanga , gan an teanga í : agus go mian na air, , mar an , mian na foirne í air, agus, réir sin, ; agus mar sin, a ar .

, mar an , Stanihurst ar na hÉireann agus ar a : is liom mar fuair ann féin , agus ná an teanga a aicme , ar féin , agus an agus an . Óir ní ar cumas an nó an , agus dá dó iad, ní aige . Measaim, réir sin, ionann dáil dó ag an dá , agus dáil an daill a : óir mar an dall idir an dá , , mar an , , idir an dá , na , agus fós na iad, í an , agus go seisean tríd agus tríd .

fós na , agus ceol . Is ar , agus go ar an gceol , ar dó. Stanihurst Éire ar léi féin, , agus na huaisle agus na , gur , , agus ceol agus cinnte ar bun : agus mar sin níor [nó ] ar na hÉireann . Is liom Cambrens caibidil , mar a molann ceol na , céim ag na : óir is mó molann Cambrens gceol . Ag mar gcaibidil : — “ ceoil an seo , mar a an uile cliste go .” Ag mar fós na an ar an gceol , : — “ a n-oirfide (ar sé) iomlán le luas , le , agus le .” As is , , do Stanihurst a ceol oirfide . Ní fíor dó, mar an , an dall na hÉireann; óir is an tan seisean a , lia seinm duine dall, agus mar sin ó i , agus anois, a sin ar ár .

Tuig, a , go trí ar Stanihurst na hÉireann as cion air. Ar dtús, sé ró-óg, uain aige ar ar na seo ar . An dara , sé dall i na tíre agus seandála na , agus foirne ; agus mar sin, dó a aige. An treas , , agus réir sin, súil aige le é le go holc ar Éirinn: agus fós, linn sin dó, gairm ais ar na ar Éirinn, agus go sé i anois .

Stanihurst an tan ag , nó ag a , go mar , ‘, ,’ agus seisean ,’ do mar é: ní fíor dó sin, óir is ionann é agus ‘faire, faire ó,’ nó ‘ó faire,’ an eile ar a , an ‘garda, garda,’ an tan a i nguais.

V.

Stanihurst í an do mac ; ní fíor dó sin. Óir an , ní ann an fearainn atá , go haimsir : agus mar ó , agus, réir sin, í an an é, níor a í mar roinn dó, a mar roinn , agus , lár go ; agus fós ar , idir agus , , agus é , agus ann bás.

gan fios an seo ag Stanihurst, agus Éireann , as a fios a dál aige; agus measaim mór an lorg aige , mar go sin i Éireann go n-abair atá , agus nó ‘’ an féin, an mar , agus Éireann. Mar Stanihurst Éire, go Gall ar , agus an eile d’Éirinn ó sin idir Gall agus ; agus fós mar leis an is i Gall leis an uaisle , mar : — “An is ísle na Gallda, ní a féin ’ is mó .” Stanihurst , , nó do na , nó na hÉireann do na , Gall na uaisle atá , mar atá iarla , le Mac , le Néill, agus le eile ; iarla le Briain, le Mac , [agus le ]; iarla le Mac Mór; agus Iarla Riocaird le Ruairc. Ní ‘uícoint’ barúin i Gall , ag a go minic le . Is fós gur coróin na cúram agus coiméid na hÉireann ar na le ar a i Gall . Mar sin ní as le Éireann ar a féin, iad .

Measaim ar olcas an teastais Stanihurst ar , ó é, ar droinge go ; agus é na iar ndul i ar dtús dó, agus go bronn aige nó gur é, ar dó. Ní beag liom aige ar , mar ar Gall an as an tír an tan an ag na tíre . fós dá an , an í, go na droinge í. is as , go an oiread ag Stanihurst olc leis Gaill ar Éirinn agus ar , agus . An , , , is leis agus dísle leis, agus foireann eile féin na tíre ar a neart mar aon na sin. An fós , is is nós dó, léirscrios ar an leis, agus foireann féin na le neart. An trá , ní an teanga : agus is mar sin Uilliam ‘’ ar na . Níor teanga na , gur foireann na , de sin an teanga ar bun ag ó i . , is Hengist na ar na , mar gur scrios sé a hurlár iad, agus gur foireann féin ; agus iar ndíbirt go hiomlán dó, a dteanga leo. Agus an nós le Stanihurst ar ; óir ní féidir an teanga , gan an teanga í : agus go mian na air, , mar an , mian na foirne í air, agus, réir sin, ; agus mar sin, a ar .

, mar an , Stanihurst ar na hÉireann agus ar a : is liom mar fuair ann féin , agus ná an teanga a aicme , ar féin , agus an agus an . Óir ní ar cumas an nó an , agus dá dó iad, ní aige . Measaim, réir sin, ionann dáil dó ag an dá , agus dáil an daill a : óir mar an dall idir an dá , , mar an , , idir an dá , na , agus fós na iad, í an , agus go seisean tríd agus tríd .

fós na , agus ceol . Is ar , agus go ar an gceol , ar dó. Stanihurst Éire ar léi féin, , agus na huaisle agus na , gur , , agus ceol agus cinnte ar bun : agus mar sin níor [nó ] ar na hÉireann . Is liom Cambrens caibidil , mar a molann ceol na , céim ag na : óir is mó molann Cambrens gceol . Ag mar gcaibidil : — “ ceoil an seo , mar a an uile cliste go .” Ag mar fós na an ar an gceol , : — “ a n-oirfide (ar sé) iomlán le luas , le , agus le .” As is , , do Stanihurst a ceol oirfide . Ní fíor dó, mar an , an dall na hÉireann; óir is an tan seisean a , lia seinm duine dall, agus mar sin ó i , agus anois, a sin ar ár .

Tuig, a , go trí ar Stanihurst na hÉireann as cion air. Ar dtús, sé ró-óg, uain aige ar ar na seo ar . An dara , sé dall i na tíre agus seandála na , agus foirne ; agus mar sin, dó a aige. An treas , , agus réir sin, súil aige le é le go holc ar Éirinn: agus fós, linn sin dó, gairm ais ar na ar Éirinn, agus go sé i anois .

Stanihurst an tan ag , nó ag a , go mar , ‘, ,’ agus seisean ,’ do mar é: ní fíor dó sin, óir is ionann é agus ‘faire, faire ó,’ nó ‘ó faire,’ an eile ar a , an ‘garda, garda,’ an tan a i nguais.