Va Skeeal goll mychione dooinney dy row va baghey as g'obbraghey ayns Purt-ny-h-Inshey paart dy vleeantyn er-dy-henney.
Fastyr dy row v'eh shooyll dy valley voish Ballachashtal erreish da v'er ngoll lesh shilley er caarjyn va baghey ayns shen. (Ayns ny laghyn shen va sleih dy mennick jannoo turryssyn foddey er-chosh).
Daa ny tree meeilaghyn voish Ballachashtal va'n raad lane ghorraghey ec un ynnyd, boayl va biljyn g'aase er dagh heu — myr te nish, dy-jarroo; as ayns shoh b'leayr da Juan Beg fer elley cheet ny whaiyl ayns y dorraghys. Er y chooid sloo, heill eh hoshiaght dy nee dooinney elley v'ayn, agh tra hayrn y fer elley ny s'niessey da, haink ourys er. V'eh gollrish dooinney, as ny yeih, er aght ny aght elley, va Juan Beg shickyr nagh nee dooinney marvaanagh v'eh fakin, as haink aggle vooar er.
Cha ren mee rieau clashtyn ren Juan Beg loayrt rish y chretoor, ny mannagh ren; foddee dy row eh ro agglit. Agh rere y skeeal cheayll mish, loayr y cretoor rish Juan Beg myr v'ad goll shaghey y cheilley, as shoh dooyrt eh, “Lhiats yn laa as y toilshey, y ghooinney; agh lhiams yn oie as yn dooid!”
Bhí Scéal ag dul faoi dhuine a bhí ann a bhí ina chónaí agus ag obair i bPort na hInse roinnt blianta ó shin.
Tráthnóna amháin bhí sé ag siúl abhaile ó Bhallachashtal tar éis dó a bhí tar éis dul le cuairt ar chairde a bhí ina gcónaí ansin. (Sna laethanta sin bhí slua go minic ag déanamh turas fada de chois).
Dhá nó trí mhíle ó Bhallachashtal bhí an bóthar lándorcha ag ionad amháin, áit a raibh crann ag fás ar gach taobh — mar atá sé anois, go deimhin; agus anseo ba léir dó Seán Beag fear eile ag teacht ina araicis sa dorchadas. Ar a laghad, shíl sé ar dtús gur duine eile a bhí ann, ach nuair a tharraing an ceann eile níos gaire dó, tháinig amhras air. Bhí sé cosúil le duine, agus mar sin féin, ar bhealach nó bealach eile, bhí Seán Beag cinnte nach duine básmhar a bhí sé ag feiceáil, agus tháinig eagla mhór air.
Ní dhearna mé riamh cloisteáil rinne Seán Beag labhairt leis an chréatúr, nó mura ndearna; b'fhéidir go raibh sé róscanraithe. Ach de réir an scéil a chuala mise, labhair an créatúr le Seán Beag mar a bhí siad ag dul thar a chéile, agus seo a dúirt sé, “Leatsa an lá agus an solas, a dhuine; ach liomsa an oíche agus an duibhe!”