S'cooin lhiam shenn eeasteyr Sostnagh va baghey ayns balley beg enmyssit Brightlingsea. V'eh er chaggey sy chaggey mooar as v'eh red beg ching sy chione kyndagh rish ny reddyn v'er jeet er. V'eh kiart dy liooar choud's nagh row eh greinnit.
Laa dy row va mish as fer elley goll magh marish sy vaatey. Va'n chenn eeasteyr ny 'er-Seyr jeh'n awin; myr shen oddagh eh goll geeastagh boayl erbee baillish. Hie ooilley er dy mie rish tammylt beg. Hayrn shin y lieen stiagh ny keayrtyn as va shin tayrn palchey dy eeast. Doaltattym ghow mee tastey dy row yn mollagh v'ec jerrey yn lieen ersooyl er yn ushtey. Dinsh mee da'n chenn ghooinney agh cha noddym insh diu cre dooyrt eh, agh v'eh gaase feer ghreinnit.
Tammylt beg lurg shen ren yn fer elley va marin scughey yn baatey gour e ghrommey stiagh sy lieen; daase eh ny smoo greinnit na v'eh roie as va chengey scammyltagh echey. Eisht v'eh feer chiune rish tammylt marin scughey yn baatey gour e ghrommey stiagh sy lieen; daase eh ny smoo greinnit na v'eh roie as va chengey scammyltagh echey. Eisht v'eh feer chiune rish tammylt foddey as cha dooyrt eh fockle. Va'n baatey goll magh foast as va'n lieen gaase lane trome. Fy yerrey dinsh eh dooin prowal y lieen. Va'n lieen lane dy eeast famlaghyn, burdogeyn as ymmodee reddyn elley. V'eh ro hrome dooin.
Eisht cheayll mee ard-choraa gra, “Cur lhiat yn shrop, bhoy!” Cha row fys erbee ayms c'red v'eh geearee?
“C're boayl ta'n shrop?” V'eh screeagh nish. Hooar mee sleayst, cuirn as tead, agh cha row eh jeant magh, v'eh screeagh foast. Smooinee mee dy row my laa s'jerree er jeet! Va'n fer elley scryssagh myr fer mee-cheeayllagh. Fy yerrey hooar mee greie-rollian. Va shen yn red v'eh geearee, v'eh maynrey eisht.
Tra raink shin y traie reesht chionnee eh lhune dou sy thie-oast. Cha row mee agh shey bleeaney jeig dy eash as va mee ceau breechyn giarey.
“Ny gow aggle,” dooyrt eh. “Abbyr dy bee oo nuy bleeaney jeig dy lieh yn laa-ruggyree shoh cheet.”
Is cuimhin liom seaniascaire Sasanach a bhí ina chónaí i mbaile beag ainmnithe Brightlingsea. Bhí sé ag troid sa chogadh mór agus bhí sé rud beag tinn sa cheann mar gheall ar na rudaí a bhí tar éis teacht air. Bhí sé ceart go leor chomh fada is nach raibh sé spreagtha.
Lá dá raibh bhí mise agus fear eile ag dul amach leis sa bhád. Bhí an seaniascaire ina fhear saor den abhainn; mar sin d'fhéadfadh sé dul ag iascach áit ar bith ar mhian leis. Chuaigh uile air go maith le tamall beag. Tharraingíomar an líon isteach uaireanta agus bhíomar ag tarraingt neart iasc. Go tobann thug mé faoi deara go raibh an baoi a bhí ag deireadh an lín ar siúl ar an uisce. D'inis mé don seanduine ach ní féidir liom insint daoibh céard a dúirt sé, ach bhí sé ag fás fíorspreagtha.
Tamall beag ina dhiaidh sin rinne an fear eile a bhí in éineacht linn bogadh an bháid i dtreo a dhroma isteach sa líon; d'fhás sé níos mó spreagtha ná a bhí sé roimhe sin agus bhí teanga scannalach aige. Ansin bhí sé fíorchiúin le tamall in éineacht linn bogadh an bháid i dtreo a dhroma isteach sa líon; d'fhás sé níos mó spreagtha ná bhí sé roimhe sin agus bhí teanga scannalach aige. Ansin bhí sé fíorchiúin le tamall fada agus ní dúirt sé focal. Bhí an bád ag dul amach fós agus bhí an líon ag fás iomlán trom. Faoi dheireadh d'inis sé dúinn promhadh an lín. Bhí an líon lán d'iasc feamainn, ribí róibéis agus mórán rudaí eile. Bhí sé róthrom dúinn.
Ansin chuala mé guth ard ag rá, “Tabhair leat an shrop, a mhic!” Ní raibh a fhios ar bith agamsa cad a bhí sé ag iarraidh?
“Cén áit a bhfuil an shrop?” Bhí sé ag screadach anois. Fuair mé sluasaid, canna agus téad, ach ní raibh sé sásta, bhí sé ag screadach fós. Shíl mé go raibh mo lá is deireanaí tar éis teacht! Bhí an fear eile faoi ghruig mar fhear míchéillí. Faoi dheireadh fuair mé roithleán. Ba é sin an rud bhí sé ag iarraidh, bhí sé sásta ansin.
Nuair a shroich muid an trá arís cheannaigh sé leann dom san óstán. Ní raibh mé ach sé bliana déag d'aois agus bhí mé ag caitheamh brístí gearra.
“Ná gabh eagla,” dúirt sé. “Abair go mbeidh tú naoi mbliana déag go leith an breithlá seo ag teacht.”