As nish daa skeeal mychione dooinney enmyssit Juan Mac Alister, ny Juan Molly, va baghey ny lomarcan ayns thie er Droghad Lhen eddyr Skyll Perick Yurby as Skyll Andreays. Hirveishee eh ayns y Rank sy chaggey mooar as lurg shen dobbree eh er y raad yiarn lecktragh eddyr Blackpool as Fleetwood. Tra hooar e ayr baase haink Juan er ash gys yn Ellan dy reayll rick er y valley enmyssit ‘Willowgrove’ ayns Jurby. Agh er lhiam dy chreck eh yn chooid smoo jeh da Illiam y Radlagh, freayll magher ny ghaa dasyn hene. Ga dy cheau eh traa foddey ass yn Ellan, va sym mooar er cheer yn aegid echey.
V'eh ny chummeyder as ta mee er vakin daa-wheeyl jeant echey as coshalyn cour ny laueyn chammah's ny cassyn; agh t'ad gra dy row yn markiaght skee atchimagh lurg meeilley ny ghaa er.
Dinsh Juan dou dy ren eh greie-etlee ass brelleein as muslhin as dy ren eh etlagh harrish jeeig Lhen, agh cha daink mee rieau ny whaiyl dooinney erbee vaik eh jannoo y lheid. Va Juan freayll kiarkyn, as un ouyr v'eh cur kied daue dy ronsaghey mygeayrt ayns magher-arroo e naboo raad v'ad gee sheel skeayllt ass y phlaggad ec y gheay. Agh v'ad jannoo jeeill ayns shen as hug e naboo e voddey orroo gagh keayrt honnick eh ad.
Rish tammylt beg hug yn moddey aggle er ny kiarkyn as cha jagh ad arragh ayns y vagher shen. Va Juan boirit er yn oyr nagh row eh shirrey dy chionnaghey bee son ny kiarkyn. Myr shen, hoie eh sheese as ghiar eh magh kiarkyn ass reenchaart, buird as y lheid as ghaah eh ad myr e chiarkyn hene, as ghaah eh ad dy mie. Yn laa er giyn, tra v'ad chirrym, hoie eh ad magh ayns y phlaggad; kuse jeu shooyll, kuse teiy as kuse jeeaghyn my-nyn-geayrt da'n voddey. Ayns moghrey laa er giyn honnick e naboo ny kiarkyn ayns y phlaggad reesht, as hug eh e voddey orroo.
“Veg! Ersooyl lhiat! Sthoo! Sthoo!”
Hie yn moddey lurg ny kiarkyn myr tendreil, agh cha ren ad veg. Va fys ec y voddey as yn eirinagh dy row Juan cloie gamman orroo. Lurg shen va kiarkyn ry akin shooyll mygeayrt ayns y vaghey, agh cha ragh Meg orroo arragh as va shee ec ny kiarkyn.
Va Juan doal myr shenn ghooinney as e huyr baghey sy thie as freayll rick er.
Lurg da Juan geddyn baase haink mee ny whaiyl ayns y vayr shellooder noa thie Yuan. Dinsh eh dou dy row eh goll thie dy loshtey shenn lioaryn, pabyryn as brock elley voish y lout, as dy dod mee cur shilley orroo ec y toshiaght.
Hie mee gys shen as heiy mee voish shen kiare lioaryn Gaelgagh; daa jeu Coyrle Sodjey, lioar padjer as Bible. V'ad ooilley fliugh as fritlagh, agh cha row eh feer foddey derrey v'ad chirrym reesht er y skelloo, ayns cooinaghtyn Yuan Molly as e lught-thie.
Agus anois dhá scéal faoi dhuine ainmnithe Seán Mac Alister, nó Seán Molly, bhí ina chónaí ina aonar i dteach ar Dhroichead Trinse idir Séipéal Pádraig Yurby agus Séipéal Aindrias. Sheirbheáil sé sa Fhrainc sa chogadh mór agus ina dhiaidh sin d'oibrigh sé ar an iarnród leictreach idir Blackpool agus Fleetwood. Nuair a fuair a athair bás tháinig Seán ar ais go dtí an tOileán le súil a choinneáil ar an bhaile ainmnithe ‘Willowgrove’ i Jorby. Ach dar liom gur dhíol sé an chuid is mó de do Uilliam an Radlagh, ag coimeád machaire nó dhó dósan féin. Cé gur chaith sé am fada as an Oileán, bhí suim mhór ar thír na hóige aige.
Bhí sé ina chumadóir agus tá mé tar éis feiceáil rothar déanta aige agus troitheáin i gcomhair na lámha chomh maith leis na cosa; ach tá siad ag rá go raibh an mharcaíocht bréan uafásach i ndiaidh míle nó dhó air.
D'inis Seán dom go ndearna sé inneall eitilte as braillín agus muislín agus go ndearna sé eitilt thar díog Trinse, ach níor tháinig mé riamh in araicis duine ar bith a chonaic é ag déanamh a leithéid. Bhí Seán ag coinneáil cearc, agus aon fhómhar bhí sé ag tabhairt cead dóibh le ransú timpeall i ngort arbhair a chomharsa áit a raibh siad ag ithe síol scaoilte as an choirce craoibhe ag an ghaoth. Ach bhí siad ag déanamh dochar ansin agus chuir a chomharsa a mhadra orthu gach uair a chonaic sé iad.
Le tamall beag thug an madra eagla ar na cearca agus níor ghabhadar níos mó sa mhachaire sin. Bhí Seán buartha de bharr nach raibh sé ag iarraidh ceannach bia do na cearca. Mar sin, shuigh sé síos agus ghearr sé amach cearca as cairtchlár, clár agus a leithéid agus dhathaigh sé iad mar a chearca féin, agus dhathaigh sé iad go maith. An lá dár gcionn, nuair a bhí siad tirim, shuigh sé iad amach sa choirce craoibhe; cuid díobh ag siúl, cuid rogha agus cuid ag féachaint ina dtimpeall don mhadra. I maidin lá dár gcionn chonaic a chomharsa na cearca sa choirce craoibhe arís, agus chuir sé a mhadra orthu.
“Faic! Chun siúil leat! Ábhar! Ábhar!”
Chuaigh an madra i ndiaidh na gcearc mar thintreach, ach ní dhearna siad faic. Bhí a fhios ag an mhadra agus an feirmeoir go raibh Seán ag imirt cluiche orthu. Ina dhiaidh sin bhí cearca le feiceáil ag siúl timpeall sa mhachaire, ach ní rachadh Meg orthu níos mó agus bhí sí ag na cearca.
Bhí Seán dall mar sheanduine agus a dheirfiúr ina cónaí sa teach agus ag coinneáil súil air.
I ndiaidh do Sheán bás a fháil tháinig mé in araicis sa bhóthar úinéir nua teach Sheáin. D'inis sé dom go raibh sé ag dul abhaile le dó seanleabhair, páipéir agus praiseach eile ón deic, agus gur fhéad mé tabhairt cuairt orthu ar dtús.
Chuaigh mé ansin agus bhrúigh mé uaidh sin ceithre leabhar Ghaelacha; dhá cheann díobh Comhairle Is Faide, leabhar urnaithe agus Bíobla. Bhí siad uile fliuch agus gioblach, ach ní raibh sé an-fhada go dtí go raibh siad tirim arís ar an tseilf, i gcuimhní Sheáin Molly agus a theaghlach.