Cre-erbee elley ta shin feme, she beaghey y feme smoo. Nagh nee scammylt eh eisht, dy nee ny eirinee as ny fir-obbree, ta g'obbraghey er y thalloo dy hroggal beaghey cour ain ooilley, y sleih s'boghtey ayns dy-chooilley heer? Shen myr ve dy-kinjagh ayns dy-chooilley earish, as shen myr te foastagh 'sy laa t'ayn nish, er yn oyr dy vel ooilley'n niart politickagh ayns laueyn sleih ardvaljagh as nagh b'vian lhieu shoh eeck yn leagh cairagh son nyn meaghey. Myr shen ta ny eirinee Manninagh er ve boght dy-kinjagh.
S'cooin lhiam y traa nagh jinnagh ny fir-obbree oc geddyn ny smoo na nuy skilleeyn myr faill gagh shiaghtin; as er son ny paitchyn as ny sleih aegey, cha dooar ad agh shiartanse dy phingyn myr argid phoagee.
Fastyr dy row va kiare guillyn voish y cheer ayns shap spollagyn ayns Purt-ny-h-Inshey, as hug fer jeu sheese skillin er y voayrd dy eeck son ny spollagyn phraase. Va'n pohniar va ny hoie b'niessey da eer ny s'boghtey na eh-hene, as tra honnick eh yn argid, chroym eh sheese as vlake eh er y skillin, as e hooillyn bunnys nyn shassoo magh ass e chione. “Y ghuilley, y ghuilley!” d'yllee eh, “C'raad 'sy theihll hooar oo wheesh as shen dy argid?”
Cibé rud eile atáimid ag teastáil, is é beathú an gá is mó. Nach scannal é ansin, gur na feirmeoirí agus na fir oibre, atá ag obair ar an talamh le tógáil maireachtáil i gcomhair againn uile, an slua is boichte i ngach uile thír? Sin mar a bhí sé i gcónaí i ngach uile aois, agus sin mar atá sé fós sa lá atá ann anois, de bhrí go bhfuil iomlán an nirt pholaitiúil i lámha slua saoránach agus nár mhian leo seo íoc an praghas ceart dá maireachtáil. Mar sin tá na feirmeoirí Manannacha tar éis a bheith bocht i gcónaí.
Is cuimhin liom an t-am nach ndéanfadh na fir oibre acu fáil níos mó ná naoi scillinge mar phá gach seachtain; agus ar son na bpáistí agus na daoine óga, ní bhfuaireadar ach roinnt pinginí mar airgead póca.
Tráthnóna amháin bhí ceathrar buachaillí ón tír i siopa sceallóg i bPort na hInse, agus chuir ceann díobh síos scilling ar an chlár le híoc as na sceallóga práta. Bhí an leaid a bhí ina shuí in aice leis fiú níos boichte ná é féin, agus nuair a chonaic sé an t-airgead, chrom sé síos agus d'fhéach sé ar an scilling, agus a shúile beagnach ina seasamh amach as a cheann. “A ghiolla, a bhuachaill!” gháir sé, “Cén áit sa saol a fuair tú an oiread sin airgid?”