Bunnys queig bleeaney jeig er dy henney va Mnr Hugh MacLeod, oltey ny kiare-as-feed, freayll feeaihee ec y valley echey, ‘Y Beary’. Rish tammylt hie yn feeaih fyrryn er-shaghryn as v'eh caillt; agh ga dy row kuse dy leih cheet er ny s'anmey, cha dug yn feeaih kied da fer erbee dy chur laue er, as myr shen v'eh rouail feiy ny h-Ellan.
Un laa va Illiam y Kennaugh as mee hene gobbraghey er gerrey da balley enmyssit Kerroodhoo, ny Ashcroft ec y traa t'ayn, tra honnick shin yn feeaih fyrryn. V'eh ayns magher marish kirree lesh Mnr Henry Brew, far-enmyssit Rito, as cha vaik Illiam as mish rieau lheid yn 'er shoh. V'eh ard, stoamey as lajer as va eairkyn er myr billey darragh. V'eh ny hassoo ayns mean y vagher eddyr ny kirree as y rea. Va'n rea boght streeu dy roshtyn dys ny kirree echey, agh gagh keayrt ratch eh huc v'eh jingit eddyr y chleigh as eairkyn yn 'er mooar, as eisht tilgit ayns yn aittin. Cha row y chenn rea coontey monney jeh noadyr!
Aghterbee, tra va shin jeeaghyn er y lheid shoh, haink Illiam y Teyir, Close ny Goair Veg, seose y vayr as deam Illiam y Kennaugh er, “Tar gys shoh, Illiam. Ta Rito er gionnaghey rea noa. Vel shiu coontey monney jeh?”
Hug Illiam y Teyir un hilley er eh-hene as dooyrt eh, “By gogh, by gogh!” As eisht hyndaa eh as ersooyl lesh thie myr mwaagh.
Shiaghteeyn ny s'anmey va'n feeaih fyrryn goit ec inneen veg as carradje eck faggys da Rhumsaa.
Beagnach cúig bliana déag ó shin bhí An tUas Hugh MacLeod, comhalta na ceathrar is fiche, ag coimeád fianna ag an bhaile aige, ‘An Beary’. Le tamall chuaigh an fia fireann ar seachrán agus bhí sé caillte; ach cé go raibh cuid de shlua ag teacht air níos déanaí, níor thug an fia cead d'aon duine lámh a chur air, agus mar sin bhí sé ar camchuairt ar fud an oileáin.
Lá amháin bhí Uilliam an Kennaugh agus mé féin ag obair i ngar do bhaile ainmnithe Kerroodhoo, nó Ashcroft ag an am atá ann, nuair a chonaiceamar an fia fireann. Bhí sé i ngort le caoirigh leis An tUas Henry Brew, leasainmnithe Rito, agus ní fhaca Uilliam agus mise riamh leithéid an fhir seo. Bhí sé ard, dathúil agus láidir agus bhí adharca air mar chrann darach. Bhí sé ina sheasamh i lár an mhachaire idir na caoirigh agus an reithe. Bhí an reithe bocht ag streachailt chun sroicheadh na caoirigh aige, ach gach uair a rith sé chucu bhí sé dingthe idir an claí agus adharca an fhir mhóir, agus ansin caite san aiteann. Ní raibh an seanreithe róshásta leis ach an oiread!
Ar aon chuma, nuair a bhíomar ag féachaint ar an leithéid seo, tháinig Uilliam an tSaoir, Clós na nGabhar Beag, suas an bóthar agus ghlaoigh Uilliam an Kennaugh air, “Tar anseo, Uilliam. Tá Rito tar éis reithe nua a cheannach. An bhfuil sibh tógtha leis?”
Thug Uilliam an tSaoir radharc amháin air féin agus dúirt sé, “Ba gogh, ba gogh!” Agus ansin thiontaigh sé agus ar siúl leis abhaile mar ghiorria.
Seachtainí níos déanaí bhí an fia fireann gafa ag cailín beag agus cairéad aici i ngar do Rhumsaa.