Cheayll mee yn skeeal shoh voish George Clementson as v'eh ginsh mychione yn chenn chashtal ec Purt ny hInshey, as va tushtey mie ec George mychione y chashtal as v'eh er nyannoo studeyrys dowin ayns reddyn bentyn rishyn. As v'eh dy mennick ayns y chashtal er lheh ayns y tourey. Aghterbee, laa dy row v'eh shooyll mygeayrt y chashtal as jeeaghyn aynshoh as aynshen, as haink eh mygeayrt yn chenn cheeill, Keeill Pherick, as haink eh stiagh er y thalloo hene, as myr v'eh cheet er y faaie va lesh y cheeill vooar (Ardchiamble Noo Charmane) honnick eh dooinney ny hoie er clagh aynshoh faggys da'n cheeill vooar. Agh hoshiaght cha ghow George monney tastey jeh, son va ymmodee dy leih goll mygeayrt y chashtal ayns y tourey, as tra haink eh ny sniessey da'n dooinney shoh, honnick eh dy row eh ceau slane eaddagh dy... cha nel fys aym er yn ockle sy Ghaelg — oilskins, voish kione gy cass as sou'wester er y chione echey, as va ushtey roie sheese voish y eaddagh ayns y strooanyn. As dooyrt George dy row yn ghrian soilshean as va lane soilshey er y ghrian, as v'eh cheh as chirrym as laa mie ayns y tourey. As ny yeih va'n dooinney ny hoie er y chlagh shoh as ooilley'n ushtey roie ersooyl voish e eaddagh ayns strooanyn. Va George er-aggle as ren eh chyndaa mygeayrt as hie eh dys yn ghiat y raad elley mygeayrt ny boayllyn elley. Agh cha dod George toiggal cre sy teihll va goll er as ry akin, agh shen yn skeeal dooyrt eh rhyms. Ta cooinaghtyn mie aym er y laa shen, as cha row eh ayns y chashtal ny lurg shen rish tammylt, ta mee shickyr.
Chuala mé an scéal seo ó George Clementson agus bhí sé ag insint faoin seanchaisleán ag Port na hInse, agus bhí eolas maith ag George faoin chaisleán agus bhí sé tar éis déanamh staidéir dhomhain ar rudaí ag baint leis-sean. Agus bhí sé go minic sa chaisleán ar leith sa samhradh. Ar aon chuma, lá dá raibh bhí sé ag siúl timpeall an chaisleáin agus ag féachaint anseo agus ansin, agus tháinig sé timpeall na seanchille, Cill Phádraig, agus tháinig sé isteach ar an talamh féin, agus mar a bhí sé ag teacht ar an pháirc a bhí leis an chill mhór (Ardeaglais Naomh Charmane) chonaic sé duine ina shuí ar chloch anseo i ngar don chill mhór. Ach ar dtús níor thug George mórán airde air, óir bhí slua mór ag dul timpeall an chaisleáin sa samhradh, agus nuair a tháinig sé níos gaire don duine seo, chonaic sé go raibh sé ag caitheamh iomlán éadaí de... níl a fhios agam ar an fhocal sa Mhanainnis — oilskins, ó cheann go cos agus sou'wester ar a cheann aige, agus bhí uisce ag rith síos ón éadach sa sruthán. Agus dúirt George go raibh an ghrian ag dealramh agus bhí a lán solais ar an ghrian, agus bhí sé te agus tirim agus lá maith sa samhradh. Agus mar sin féin bhí an duine ina shuí ar an gcloch seo agus iomlán an uisce ag rith ar siúl óna éadach i sruthán. Bhí George ar eagla agus rinne sé tiontú timpeall agus chuaigh sé go dtí an geata an bealach eile timpeall na n-áiteanna eile. Ach níor fhéad George tuiscint cad é faoin spéir a bhí ar bun agus le feiceáil, ach sin an scéal a dúirt sé liomsa. Tá cuimhní maithe agam ar an lá sin, agus ní raibh sé sa chaisleán ina dhiaidh sin le tamall, tá mé cinnte.